تحلیل هزینه: به مجموع فرآیندهای برآورد، محاسبه و مقایسه هزینه ها گفته می شود.

هزینه سالانه: هزینه یک مداخله، که بر مبنای سالیانه محاسبه شده و تمامی هزینه های سرمایه ای قابل

پرداخت و هزینه های جاری را در بر می گیرد.

هزینه های سالانه تسهیم شده: تسهیم سالانه هزینه اولیه تجهیزات سرمایه ای یا سرمایه گذاری که در طول

سال های عمر پروژه پخش می گردند.

هزینه متوسط یک مداخله: هزینه کل تقسیم بر تعداد آن مداخله.

هزینه سرمایه ای: ارزش منابع سرمایه ای که عمر مفیدی بیش از یکسال دارند.

هزینه مستقیم: منابع مورد استفاده در طراحی، اجرا، دریافت و تداوم یک مداخله مراقبت از سلامت.

نرخ تنزیل: نرخی که در آن هزینه ها و پیامدهای آتی به منظور در نظر گرفتن ترجیح زمانی، تنزیل می شوند.

تنزیل: روشی است برای آنکه ارزش هزینه ها و پیامدهای که در دوره های زمانی مختلف رخ داده اند در یک

دوره زمانی مشترک محاسبه گردند؛ معمولا ارزش فعلی مدنظر قرار می گیرد.

هزینه مالی(بودجه ای) :هزینه حسابداری یک کالا یا خدمت که معمولاً نشان دهنده مقداری است که عملاً

پرداخت شده است.

هزینه غیر مستقیم: ارزش منابعی که از جانب بیماران و مراقبین آنها صرف شده است تا افراد بتوانند مداخله ای

را دریافت کنند.

هزینه نا محسوس: هزینه های ناشی از ناراحتی، درد، اضطراب یا نگرانی.

هزینه نهائی: تغییر در مقدار هزینه کل به ازای یک واحد تولید بیشتر.

هزینه سرباری: هزینه های که مستقیما به واسطه ارائه مراقبت از بیمار ایجاد نمی شوند اما جهت حمایت از

کل سازمان ضروری هستند.

هزینه جاری: ارزش منابع جاری با عمر مفید کمتر از یکسال که حداقل یک بار در سال خریداری می شوند.

هزینه کل: جمع تمامی هزینه های یک مداخله یا مشکل مر تبط با سلامتی.

۲

هزینه یابی:

سه گام اصلی در تعیین هزینه یک مداخله به شرح ذیل می باشد: 

الف: شناسائی منابع مورد نیاز

ب: کمی کردن مقدار هر منبع

ج: ارزش گذاری هر منبع

 

تفاوت تحلیل مالی با تحلیل اقتصادی:

تحلیل مالی دقیقاً قیمت بازار کالاها و خدمات را لحاظ می کند. 

تحلیل اقتصادی هزینه کالاها و خدمات برای جامعه را در نظر می گیرد. 

 

الگو هایی جهت طبقه بندی هزینه ها:

پنج الگوی رایج به منظور طبقه بندی هزینه ها:

الف: هزینه های عملکردی

ب: هزینه های اقتصادی و مالی

ج: هزینه های مستقیم، غیر مستقیم و نامحسوس

د: هزینه های درآمدی و سرمایه ای

ه: هزینه های ثابت و متغیر

 

هزینه مالی: پول واقعی که برای منابع به مصرف می رسد؛ چنین هزینه های در اسناد مالی برنامه

و در بودجه نمایان می گردند. هزینه های مالی در بودجه ریزی و برنامه ریزی از اهمیت بالائی

برخوردار هستند زیرا درآمدهایی باید ایجاد گردد تا مخارج مالی را پوشش دهد.

هزینه اقتصادی: در نظر گرفتن هزینه های تمامی منابع، صرف نظر از هزینه های مالی.

هزینه های مستقیم : عبارتند از منابعی که در طراحی، اجرا، دریافت و تداوم یک مداخله سلامت مورد استفاده

قرار می گیرند. تقسیم هزینه های مستقیم به هزینه های مراقبت از سلامت و هزینه های غیر مراقبت از سلامت

بسیار مفید است.

هزینه های مستقیم مراقبت از سلامت: منابعی هستند که برای اجرا، دریافت و تداوم مداخله ضروری هستند.

هم بیمار و هم بخش سلامت می توانند متحمل هز ینه های مستقیم مراقبت از سلامت شوند.

هزینه های مستقیم غیرمراقبت از سلامت: منابعی هستند که در ارتباط با مداخله استفاده می گردند اما به

منابع بخش سلا مت محدود نمی شوند. اکثر هزینه های مستقیم غیرمراقبت از سلامت، هزینه ها از چشم انداز

بیمار هستند مانند هزینه ایاب و ذهاب به مراکز سلامت.

هزینه های غیر مستقیم: به منابع از دست رفته یا نادیده گرفته شده گفته می شود. این هزینه معمولاً با

استفاده از دستمزدها و زیان درآمدی اندازه گیری می شوند.

مثل اینکه بیمار ممکن است مجبور شود برای مدتی از محل کار دور شده تا به درمانگاه رفت آمد کند، یا اینکه

منتظر معاینه یا خرید داروها بماند.

هزینه های نا محسوس: برخی از مداخلات باعث درد و ناراحتی می شوند. ارزش این ناراحتی و درد به عنوان

هزینه های نامحسوس شناخته می شود.

 

هزینه های جاری و سرمایه ای:

هزینه های سرمایه ای: عبار تند از هزینه تجهیزات، وسایط نقلیه، ساختمان ها و ... ؛ هزینه های سرمایه ای را

غالباً معادل هزینه های آغازین در نظر می گیرند، زیرا این هزینه ها در شروع برنامه ایجاد می شوند، ولی منابع

سرمایه ای بر مبنای عمر مفید منابع تعریف می شوند، نه بر مبنای زمان خرید.

منابع جاری: منابعی هستند که عمر مفید کمتر از یک سال داشته و باید حداقل یک بار در سال خریداری

شوند. هزینه های جاری در واقع ارزش منابع جاری هستند.

 

هزینه های ثابت و متغییر:

هزینه ثابت: هزینه تولید که با تغییر سطح ستاده، تغییر نمی کند.

هزینه متغییر: هزینه تولید که مستقیماً با سطح ستاده تغییر می کند