تحليل هزينه: به مجموع فرآيندهاي برآورد، محاسبه و مقايسه هزينه ها گفته مي شود.

هزينه سالانه: هزينه يك مداخله، كه بر مبناي ساليانه محاسبه شده و تمامي هزينه هاي سرمايه اي قابل

پرداخت و هزينه هاي جاري را در بر مي گيرد.

هزينه هاي سالانه تسهيم شده: تسهيم سالانه هزينه اوليه تجهيزات سرمايه اي يا سرمايه گذاري كه در طول

سال هاي عمر پروژه پخش مي گردند.

هزينه متوسط يك مداخله: هزينه كل تقسيم بر تعداد آن مداخله.

هزينه سرمايه اي: ارزش منابع سرمايه اي كه عمر مفيدي بيش از يكسال دارند.

هزينه مستقيم: منابع مورد استفاده در طراحي، اجرا، دريافت و تداوم يك مداخله مراقبت از سلامت.

نرخ تنزيل: نرخي كه در آن هزينه ها و پيامدهاي آتي به منظور در نظر گرفتن ترجيح زماني، تنزيل مي شوند.

تنزيل: روشي است براي آنكه ارزش هزينه ها و پيامدهاي كه در دوره هاي زماني مختلف رخ داده اند در يك

دوره زماني مشترك محاسبه گردند؛ معمولا ارزش فعلي مدنظر قرار مي گيرد.

هزينه مالي(بودجه اي) :هزينه حسابداري يك كالا يا خدمت كه معمولاً نشان دهنده مقداري است كه عملاً

پرداخت شده است.

هزينه غير مستقيم: ارزش منابعي كه از جانب بيماران و مراقبين آنها صرف شده است تا افراد بتوانند مداخله اي

را دريافت كنند.

هزينه نا محسوس: هزينه هاي ناشي از ناراحتي، درد، اضطراب يا نگراني.

هزينه نهائي: تغيير در مقدار هزينه كل به ازاي يك واحد توليد بيشتر.

هزينه سرباري: هزينه هاي كه مستقيما به واسطه ارائه مراقبت از بيمار ايجاد نمي شوند اما جهت حمايت از

كل سازمان ضروري هستند.

هزينه جاري: ارزش منابع جاري با عمر مفيد كمتر از يكسال كه حداقل يك بار در سال خريداري مي شوند.

هزينه كل: جمع تمامي هزينه هاي يك مداخله يا مشكل مر تبط با سلامتي.

2

هزينه يابي:

سه گام اصلي در تعيين هزينه يك مداخله به شرح ذيل مي باشد: 

الف: شناسائي منابع مورد نياز

ب: كمي كردن مقدار هر منبع

ج: ارزش گذاري هر منبع

 

تفاوت تحليل مالي با تحليل اقتصادي:

تحليل مالي دقيقاً قيمت بازار كالاها و خدمات را لحاظ مي كند. 

تحليل اقتصادي هزينه كالاها و خدمات براي جامعه را در نظر مي گيرد. 

 

الگو هايي جهت طبقه بندي هزينه ها:

پنج الگوي رايج به منظور طبقه بندي هزينه ها:

الف: هزينه هاي عملكردي

ب: هزينه هاي اقتصادي و مالي

ج: هزينه هاي مستقيم، غير مستقيم و نامحسوس

د: هزينه هاي درآمدي و سرمايه اي

ه: هزينه هاي ثابت و متغير

 

هزينه مالي: پول واقعي كه براي منابع به مصرف مي رسد؛ چنين هزينه هاي در اسناد مالي برنامه

و در بودجه نمايان مي گردند. هزينه هاي مالي در بودجه ريزي و برنامه ريزي از اهميت بالائي

برخوردار هستند زيرا درآمدهايي بايد ايجاد گردد تا مخارج مالي را پوشش دهد.

هزينه اقتصادي: در نظر گرفتن هزينه هاي تمامي منابع، صرف نظر از هزينه هاي مالي.

هزينه هاي مستقيم : عبارتند از منابعي كه در طراحي، اجرا، دريافت و تداوم يك مداخله سلامت مورد استفاده

قرار مي گيرند. تقسيم هزينه هاي مستقيم به هزينه هاي مراقبت از سلامت و هزينه هاي غير مراقبت از سلامت

بسيار مفيد است.

هزينه هاي مستقيم مراقبت از سلامت: منابعي هستند كه براي اجرا، دريافت و تداوم مداخله ضروري هستند.

هم بيمار و هم بخش سلامت مي توانند متحمل هز ينه هاي مستقيم مراقبت از سلامت شوند.

هزينه هاي مستقيم غيرمراقبت از سلامت: منابعي هستند كه در ارتباط با مداخله استفاده مي گردند اما به

منابع بخش سلا مت محدود نمي شوند. اكثر هزينه هاي مستقيم غيرمراقبت از سلامت، هزينه ها از چشم انداز

بيمار هستند مانند هزينه اياب و ذهاب به مراكز سلامت.

هزينه هاي غير مستقيم: به منابع از دست رفته يا ناديده گرفته شده گفته مي شود. اين هزينه معمولاً با

استفاده از دستمزدها و زيان درآمدي اندازه گيري مي شوند.

مثل اينكه بيمار ممكن است مجبور شود براي مدتي از محل كار دور شده تا به درمانگاه رفت آمد كند، يا اينكه

منتظر معاينه يا خريد داروها بماند.

هزينه هاي نا محسوس: برخي از مداخلات باعث درد و ناراحتي مي شوند. ارزش اين ناراحتي و درد به عنوان

هزينه هاي نامحسوس شناخته مي شود.

 

هزينه هاي جاري و سرمايه اي:

هزينه هاي سرمايه اي: عبار تند از هزينه تجهيزات، وسايط نقليه، ساختمان ها و ... ؛ هزينه هاي سرمايه اي را

غالباً معادل هزينه هاي آغازين در نظر مي گيرند، زيرا اين هزينه ها در شروع برنامه ايجاد مي شوند، ولي منابع

سرمايه اي بر مبناي عمر مفيد منابع تعريف مي شوند، نه بر مبناي زمان خريد.

منابع جاري: منابعي هستند كه عمر مفيد كمتر از يك سال داشته و بايد حداقل يك بار در سال خريداري

شوند. هزينه هاي جاري در واقع ارزش منابع جاري هستند.

 

هزينه هاي ثابت و متغيير:

هزينه ثابت: هزينه توليد كه با تغيير سطح ستاده، تغيير نمي كند.

هزينه متغيير: هزينه توليد كه مستقيماً با سطح ستاده تغيير مي كند